Drodzy Czytelnicy!

Ten numer „Techniki Chłodniczej i Klimatyzacyjnej” ma dla nas członków zespołu redakcyjnego i wydawcy – firmy MASTA, znaczenie szczególne, bowiem jest 250-ym wydaniem naszego czasopisma. Fakt ten zobowiązał nas do nadania mu szczególnego charakteru, a wyrazem tego jest m. innymi materiał okolicznościowy zatytułowany Jubileuszowe refleksje z okazji 250-go numeru „TCHiK”, przygotowany przez osoby z nami współpracujące poprzez nadsyłanie swoich publikacji, ale również osoby nas wspierające od momentu ukazania się pierwszego zeszytu na początku 1994 roku.

Swoimi uwagami na temat roli pisma o charakterze naukowo- technicznym w dobie szybkiego dostępu do informacji za pośrednictwem Internetu, dzielą się nasi współpracownicy: Dariusz Mikielewicz, Adam Barylski, Krzysztof Kaiser, Konrad Kalinowski, Piotr Buńko, Rafał Kaczmarski, Robert Martyka, Paweł Koszorek, Wiesław Zwierzycki i Krzysztof Bińczak. Uwagami dzielą się również przedstawiciele firm goszczących poprzez swoje reklamy i teksty techniczne na łamach czasopisma, a są to: Józef Kisielnicki (KLIWEKO BTH), Małgorzata Maniawska (ELEKTRONIKA S.A.), Janusz Cieśla (Schiessl), Dawid Kotomski (WIGMORS), Krzysztof Grzegorczyk (PROZON) i Robert Grejcz (EMERSON). W wielu przypadkach rozważania mają charakter bardziej ogólny, dotyczący roli tradycyjnej formy przekazu informacji w relacji z nowoczesnymi technologiami, przede wszystkim w procesie kształcenia nowych pokoleń specjalistów m. innymi z dziedziny chłodnictwa, wentylacji, klimatyzacji, czy odnawialnych źródeł energii, a również ustawicznego podnoszenia kwalifikacji przez osoby z wieloletnią praktyką zawodową.

W tym miejscu chciałbym w imieniu naszego zespołu podziękować wszystkim tym osobom za niezwykle dla nas pochlebne opinie, uzasadniające sens i użyteczność społeczną tego co wnosimy do rodzimej, niestety ogólnie dość kiepskiej kultury technicznej. Dla nas jako osób bezpośrednio zaangażowanych w tworzenie kolejnych numerów „TCHiK” szczególnym powodem do satysfakcji jest współpraca z niezwykle zdolnymi młodymi autorami, naszymi następcami, absolwentami Politechniki Gdańskiej i Akademii Morskiej w Gdyni. Wśród tych osób na uwagę zasługują: Krzysztof Kaiser, Piotr Jasiukiewicz, Adam Koniszewski, Rafał Andrzejczyk, Michał Wajman, Tomasz Muszyński, Paweł Koszorek, Robert Martyka, Mariusz Kopka, Piotr Buńko, i wiele innych. To nasze niewątpliwe osiągnięcie poprzez inspirowanie młodych adeptów sztuki inżynierskiej i przyszłych pracowników naukowych, oraz zaszczepianie im „bakcyla” publikacyjnej formy dzielenia się ze środowiskiem efektami i wynikami swoich prac. Przy okazji mają oni możliwość nabycia umiejętności pisania artykułów o charakterze problemowym, czego oczywiście nie zapewnia kształcenie na naszych uczelniach technicznych. Możemy z satysfakcją stwierdzić, że przez ponad 20 lat udało się nam stworzyć zespół młodych, niezwykle kreatywnych współpracowników „Techniki ...”, przygotowujących dla nas, ale i innych branżowych czasopism technicznych cenne, a przy tym oryginalne materiały. W imieniu redakcji wszystkim im serdecznie dziękuję i życzę dalszej weny twórczej i rozwijania swoich pasji w zakresie interesującej ich problematyki.

Na koniec tego retrospektywnego spojrzenia na dzień wczorajszy i chwilę obecną naszej działalności, chciałbym w imieniu własnym i jak sądzę czytelników podziękować Wydawcy i Zespołowi Redakcyjnemu, w tym szczególnie Jurkowi Stachowiakowi, Grzesiowi Matulewiczowi, Andrzejowi Maciejewskiemu i Waldkowi Targańskiemu za XXIII lata udanej, wciąż pełnej entuzjazmu współpracy w tworzeniu i rozwijaniu czasopisma. Osobiście jestem przekonany, że przez minione lata współtworzyliśmy i nadal tworzymy historię polskiego chłodnictwa, wentylacji, klimatyzacji, a w ostatnich latach również w obszarze praktycznego stosowania tzw. odnawialnych źródeł energii, mając w tym tworzeniu znaczący udział.

Aby nie było tak bardzo pozytywnie, to od kilku lat istnieje problem natury logistycznej, niezwykle ważny dla osób związanych ze środowiskiem akademickim, a jest to uzyskanie w czasopiśmie za publikowanie w nim swoich artykułów tzw. punktów. Niestety ranga i użyteczność tytułu jest określana na podstawie tychże punktów. Przez wiele lat byliśmy obecni na takiej liście publikowanej okresowo przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Kilka lat temu, konkretnie w grudniu roku 2013 zostaliśmy z tej listy wyrugowani praktycznie bez merytorycznego uzasadnienia. Nie dalej jak z początkiem grudnia tego roku pojawiła się kolejna edycja ministerialnej listy i nadal brak na niej naszego tytułu. Po wykazie opublikowanym w grudniu 2015 roku odwołaliśmy się do wspomnianego ministerstwa, uznając taką sytuację dla „TCHiK” za krzywdzącą. Po trzech miesiąca w maju tego roku otrzymaliśmy odpowiedź z tegoż urzędu z takim oto stwierdzeniem „Zespół specjalistyczny do oceny czasopism naukowych dla potrzeb przyszłej oceny parametrycznej i sporządzenia wykazu wybranych czasopism naukowych wyraził negatywną opinię w sprawie zastrzeżeń do oceny „Techniki Chłodniczej i Klimatyzacyjnej”.

Dalej znajduje się lakoniczne uzasadnienie, które jest rutynowym administracyjnym komentarzem, całość tego dokumentu firmuje Dyrektor Departamentu Nauki MNiSW. Jako osoba poważnie traktująca swoją pracę zawodową i podjęte wobec środowiska zobowiązania, przygotowując się do napisania tego wstępniaka poddałem analizie aktualną listę czasopism w części B, w której mieszczą się tytuły krajowe. Swoją uwagę skupiłem na czasopismach sygnowanych logiem Wydawnictwa SIGMA-NOT, i tak na 31 tytułów aż 23 są punktowane, i to niektóre kilkunastoma punktami za umieszczane w nich publikacje. Dla przykładu „Przegląd Papierniczy” (14 pkt.), „Przegląd Włókienniczy” (8 pkt.), „Ochrona przed Korozją” (12 pkt.), „HUTNIK – Wiadomości hutnicze” (7 pkt.), czy „Przemysł Spożywczy” (12 pkt.). Będąc aktywnym nauczycielem akademickim siłą rzeczy zobligowany jestem do śledzenia aktualnych publikacji mających walory poznawcze celem wykorzystania zawartych w nich informacji podczas prowadzonych wykładów, seminariów czy wreszcie licznych prac dyplomowych. Praktyka pokazuje, że w większości punktowanych czasopism znajduje się promocja gotowych rozwiązań technicznych zagranicznych producentów, a co jest szczególnie dokuczliwe, jak to określam tzw. „twarde” informacje techniczne nie są w nich udostępniane zainteresowanemu np. konkretnym rozwiązaniem urządzenia czytelnikowi. W takich sytuacjach zadaję sobie pytanie, jakiż to w tych materiałach i opracowaniach o charakterze wybitnie promocyjnym zawarty jest pierwiastek naukowy? I niestety nie jestem w stanie odkryć takowego, nawet starając się dociekać tegoż między wierszami tekstu. Słowem coś tu nie gra w tych przyznawanych punktach. Można domniemywać, że będąc tytułem wydawanym poza stolicą, nadto przez grupę entuzjastów KTOŚ czy COŚ stara się w ostatnich trzech latach usilnie zgasić ten nasz gdański żywioł.

Kiedyś w jednym z Wstępniaków pisałem o chorobie, która ogarnia nasze środowisko naukowe, a jest to tzw. PUNKTOZA. Niestety ten syndrom chorobowy przybiera miarę epidemii. Warto zastanowić się, jakie miejsce w tej sytuacji zajmuje kształcenie, które wymaga m. innymi doskonałych wykładowców i porządnych podręczników akademickich, takich jak na przykład „Termodynamika” czy „Wymiana ciepła i wymienniki” Prof. Wiesława Pudlika, niezwykle popularne wśród studentów Politechniki Gdańskiej. Za każdy z tych cennych skryptów, których napisanie wymaga wieloletniego doświadczenia dydaktycznego, no i zweryfikowanej tym doświadczeniem wiedzy, dzisiaj autor otrzymał by ZERO punktów. Tak, zero punktów, nie jest to pomyłka, a przecież pierwszym i nadrzędnym punktem statutu uczelni jest kształcenie studentów w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy oraz umiejętności niezbędnych w pracy zawodowej (Statut Politechniki Gdańskiej, 2012).

Przepraszam za te moje osobiste, ale i wielu moich kolegów refleksje zwieńczone prostym pytaniem, które sobie często zadajemy, ku czemu to wszystko zmierza, jaki jest cel tej edukacyjnej wędrówki dla młodego pokolenia naszych zmienników? Może dzięki tym moim osobistym refleksjom przedstawiłem kawałek mało znanych warunków naszej pracy jako nauczycieli akademickich na polskich uczelniach.

Wracajmy jednak do szacownego jubileuszu, z której to okazji przygotowaliśmy bardzo obfitą i zróżnicowaną lekturę, która jak sądzimy okaże się interesującą i użyteczną w Państwa pracy zawodowej podczas długich zimowych wieczorów. Z okazji zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia, a w perspektywie Nowego 2017 Roku, wszystkim naszym współpracownikom i sympatykom życzymy przede wszystkim spełnionej nadziei na normalne jutro nasze i naszych bliskich. Tradycyjnie życzymy zdrowia, pogody ducha, realizacji planów i zamierzeń w pracy zawodowej, i w życiu prywatnym, słowem aby ten nadchodzący rok był dla nas wszystkich pozytywnym, udanym doświadczeniem.